کلیپی در اینستاگرام دیدم که نحوه انتخاب اسامی ادایی را نقد/مسخره می‌کرد.

مادرِ بچه اسمش را فلورز صدا کرد و در پاسخ به معنی نام بچه، گفت:

منو بیبی(شوهرم) با ترکیب فلو و رُز این اسم قشنگو انتخاب کردیم. فلو رو از فلوکستین که قرص آرام‌بخش هست و رُز هم که همان گل رز!

ماهم باید هرطور شده یک فلولایف برای خودمان تدارک ببینیم.

یک فلولایف تصنعی برای دق نکردن و نمردن! برای کنترل خشمی که هرروز بر اعصاب‌مان بمباران میشود و توان خودکنترلی ما را می‌گیرد.

نمونه‌اش هم همین اینترنت

که اگر هم از صدقه‌سری حکومت فخمیه اسلامی فیلتر یا مسدود نشده باشد، چندان فرقی به حالمان نمی‌کند!

هربار که برق را قطع می‌کنند، دوسه ساعت طول می‌کشد تا آنتن گوشی‌هایمان برگردد و اختلال دسترسی به اینترنت پس از چندساعت برطرف شود.

حالا این که تازه بهارست و چنین می‌شود، خود بخوانید سالی که نکوست از بهارش پیداست!

با این اوصاف چله تابستان اگر گوشت هم را نخوریم، در قسمت پیشرفت‌ها این را نیز به عنوان یک رهاورد می‌نویسند لابد!

تازه شنیدم مسئولی گفته باطری دکل‌های مخابراتی به خاطر طولانی بودن قطع برق در سالهای گذشته، آسیب های زیادی دیده و امسال اختلال بیشتری در اینترنت خواهیم داشت!!!

خلاصه گفتم من هم سیگنال خرید را به موقع بدهم!

بجای طلا، می‌توانید روی قرص‌های فلوکستین، آسنترا و دیگر قرص‌های آرام‌بخش بصورت فیزیکی سرمایه‌گذاری کنید تا در آینده‌ای نچندان دور پول خوبی به جیب بزنید و حداقل در تقلا برای یک فلولایف، به بقیه کمکی هم بکنید و هم سودی به جیب بزنید!

✍️محمد شهریاری بناب

https://t.me/negaranevatan

روزمرگی‌های یک‌دانشجوی علم سیاست در این مملکتِ پرهیاهو!